«Πρόοδος εναντίον συντήρησης» και «κράτος δικαίου εναντίον καθεστωτικού αυταρχισμού»: Τα μετεκλογικά διλήμματα τέθηκαν δια στόματος...
Γιάννη Δραγασάκη και Κυριάκου Μητσοτάκη αντίστοιχα, το αμφίπλευρο «κόρτε» - όπως το βάφτισε ο Γιώργος Παπανδρέου – ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ προς το Κίνημα Αλλαγής πήρε πλέον και επίσημη μορφή, απάντηση όμως δεν δόθηκε και ουδείς ανέμενε να δοθεί.
Στην πραγματικότητα, στο ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος η Φώφη Γεννηματά αντί ανταπόκρισης προς την μία ή την άλλη πλευρά, κήρυξε «ανένδοτο» προς αμφοτέρους. Μπορεί να μοιάζει λίγο υπερβολικό – δοθείσης και της, έως τώρα, κοινωνικής και δημοσκοπικής απήχησης του νεοσύστατου Κινήματος Αλλαγής -, είναι όμως πολιτικά λογικό. Ένα νέο κόμμα, ή έστω μια συνομοσπονδία κομμάτων, που φιλοδοξεί να ανασυγκροτήσει την κεντροαριστερά και να παίξει με όρους εξουσίας δεν μπορεί να ξεκινά τον βίο του δια του ετεροπροσδιορισμού. Εάν κάνει, άλλωστε, προγαμιαίο σύμφωνο με τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα αυτοχειριαστεί εκλογικά πριν καν φτάσει στις κάλπες. Εάν ενδώσει στο φλερτ του Αλέξη Τσίπρα θα ακυρώσει την βασική του στόχευση – τον επαναπατρισμό των παλαιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που στράφηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, απογοητεύτηκαν και συνωστίζονται μεταξύ αναποφάσιστων και αποχής.
Μάλλον το έθεσε – κατά το ήμισυ - σε ορθή πολιτική βάση ο Νίκος Ανδρουλάκης κατά την ομιλία του στο συνέδριο: «Εάν θέλουν», είπε, «οι πολίτες να κυβερνήσουμε, ας μας τιμήσουν με την ψήφο τους. Εάν το βράδυ των εθνικών εκλογών επικροτήσουν το Κίνημα Αλλαγής είμαστε έτοιμοι να παίξουμε τον ρόλο αυτό με καθαρή προγραμματική συμφωνία και ιεραρχημένες προοδευτικές προτεραιότητες».
Εξίσου ορθώς – αλλά επίσης κατά το ήμισυ – επιχείρησε να το θέσει και η Φώφη Γεννηματά, επιστρέφοντας το δίλημμα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ: «Είστε διατεθειμένοι» ρώτησε, «να συμβάλλετε στην πολιτική σταθερότητα στη βάση μιας προοδευτικής ατζέντας; Περιμένω καθαρές απαντήσεις».
Εδώ όμως ξεκινά και το πολιτικά παράλογο. Διότι εξέλειπε το υπόλοιπο, και καθοριστικό, μισό του πολιτικά ορθού. Ητοι, διότι σε όλο το εύρος των εργασιών και ομιλητών του συνεδρίου, ουδείς μπήκε στον κόπο να πει στους πολίτες για ποιον ακριβώς λόγο πρέπει «να τιμήσουν με την ψήφο τους» το Κίνημα Αλλαγής. Τι ακριβώς διαφορετικό προτείνει από τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΔ, ποιο είναι το κοινωνικό και οικονομικό του αφήγημα, πως προσδιορίζει την περίφημη «προοδευτική ατζέντα» και πως εννοεί την μετα-μνημονιακή σοσιαλδημοκρατία ή, έστω, το «μεταρρυθμιστικό κέντρο».
Αντί αυτού, οι ομιλίες όλων των ηγετικών στελεχών εξαντλήθηκαν στο να εξηγούν στους – διορισμένους – συνέδρους γιατί πρέπει να αποκρουστεί ο ετεροπροσδιορισμός και το αμφίπλευρο «κόρτε». Με τα βασικά επιχειρήματά τους να συνοψίζονται μάλλον στην τοποθέτηση του Κώστα Σκανδαλίδη: «Με τον ΣΥΡΙΖΑ», είπε, «μας χωρίζει τεράστια απόσταση που έχει να κάνει με τη δημοκρατία, με τη ΝΔ μας χωρίζει η κοινωνική δικαιοσύνη».
Παρεμπιπτόντως, εξαίρεση εδώ – προφανώς αναμενόμενη – αποτέλεσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν παρέλειψε , για μια ακόμη φορά, να κλείσει το μάτι στην ΝΔ, να στείλει μήνυμα στην Φώφη κόντρα στην γραμμή των «ίσων αποστάσεων» και να χαρακτηρίσει «γλοιώδες το φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ, που επιχειρείται από κάποιους». Παραπλεύρως, έδωσε και την δική του θεωρητική διάσταση στην έννοια της «πολιτικής αυτονομίας» η οποία, όπως είπε, «κατακτάται μόνο όταν υπάρχει ικανότητα πολιτικής διεύθυνσης του σχεδίου για το μέλλον, για την Ελλάδα μετά την κρίση. Όχι με την αυταπάτη των δήθεν ίσων αποστάσεων».
Κατόπιν τούτων, και ανεξαρτήτως της… πολιτικής αυτονομίας Βενιζέλου, το δια ταύτα του ιδρυτικού συνεδρίου του ΚΙΝΑΛ μάλλον αφήνει δύο πολύ καθαρά συμπεράσματα. Το πρώτο είναι πως η δυναμική και οι προσδοκίες που γέννησαν οι 210.000 ψηφοφόροι του περασμένου Νοέμβρη ξεθωριάζουν με επικίνδυνη ταχύτητα.
Το δεύτερο είναι πως, εάν δεν δώσει άμεσα σοβαρή προγραμματική πρόταση και ιδεολογικό στίγμα, το Κίνημα θα πάει στις εκλογές ως το απλό άθροισμα συνιστωσών, φιλοδοξιών και παλαιών πολιτικών φέουδων. Κι εάν τα ποσοστά του εγκλωβιστούν στις μυλόπετρες της πόλωσης ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, τότε κινδυνεύει να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη.
Ηδη, άλλωστε, στα πηγαδάκια του συνεδρίου οι βασικές ζυμώσεις περιστρέφονταν στο εάν ο Σταύρος θα μείνει μέχρι τέλους στο τρένο ή θα λοξοδρομήσει προς τον Δήμο της Αθήνας, και στο εάν ο Γιώργος Παπανδρέου θα παραμείνει εν Ελλάδι ή θα οδεύσει προς την Ευρωβουλή…
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου